Καταδικασμένη να περιπλανιέσαι
στις όχθες του Αχέροντα

Από τότε που ξενύχτησες
σε κατώφλι θανάτου
και τα χείλη προσκύνησαν
την ανάσα του πάγου,
από τότε που χαιρέτησες
τον βαρκάρη του ερέβους,
κρύβοντας τα μάτια
σε φαρμακωμένο μαντήλι,
όπως κι αν διαβαίνεις

αν συναντάς τη μοίρα σου
ή αν την αποφεύγεις

στο τέλος
πάντα μιλάς
τη γλώσσα των νεκρών.