Είμαστε όλοι μας θηρία στα κλουβιά μας.
Μια στιγμή θα κοιταχτούμε ευθεία στα μάτια,
0’αγγίξουμε τα χέρια μας, απαλά σαν χάδι·
μια στιγμή θα μας εξημερώσει η αγάπη
κι ύστερα πάλι θα συντριβούμε από την αγριότητά μας,
θα δείχνουμε τα νύχια και τα δόντια μας,
θα υμνούμε την άφατη, κτηνώδη σκληρότητά μας.
Είμαστε όλοι μας θηρία στα κλουβιά μας.
Μια στιγμή θα τολμήσουμε να πλησιάσουμε,
ν’ αφεθούμε αληθινά, ν’ ανταμωθούμε στο σκοτάδι-
μια στιγμή θα μας ελευθερώσει η αγάπη
κι ύστερα πάλι θα κλειστούμε στις εμμονές μας,
θα μας προδώσουμε γυρνώντας στα κελιά μας,
θα κλαίμε και θ’ αλυχτούμε γλείφοντας τις πληγές μας.

Είμαστε όλοι μας θηρία στα κλουβιά μας.
Πότε επιτέλους, μια για πάντα, θα μας εξημερώσει η αγάπη;
Πότε επιτέλους, μια για πάντα, θα μας ελευθερώσει η αγάπη;