Τόσα κάναμε και πάλι δεν είναι αρκετά·
και πάντα λίγα μοιάζουνε.
Κι έφτασα στην ηλικία
που η ζωή έχει πάρει
τον αμετάκλητο ρυθμό της φθοράς
κι είπα και σήμερα το σωτήριο ψέμα
στον εαυτό μου,
να μ’ αποκοιμίσω στη χαύνωση
μιας άνετης ζωής.
Τόσα, μα πάλι τίποτα,
μα πάντα τίποτα δεν φτάνουμε.