Και έπειτα κοίταξα ψηλά
κοίταξα και μακριά στη θάλασσα
είχα μια λαχτάρα να τα δω όλα.
Κι έπειτα ονειρεύτηκα μεγάλα ταξίδια.
Μίλησα με τον αφρό της καθαρής σκέψης
μιας και ο δικός σου ήταν ασήμαντος
και η μόνη σου επιθυμία
να με κρατήσεις κοντά στη στεριά.
Βήματα μικρά στην αρχή
έγιναν γρήγορα τρέξιμο
και αυτό φυγή είναι
είπα ας το κάνω.
Και έπειτα μάλωσα με έναν άλλο εαυτό
χαρούμενο και ονειροπόλο
και ευτυχώς γιατί μου έδωσε κάτι
χρυσά κλειδιά.
Το δώρο μου για σένα
να ανοίγεις τα όνειρα ένα ένα
να ανοίγεις εκεί που δε μπορείς
που δε τολμάς και μη φοβάσαι
ίσως λιγάκι μόνο βραχείς.
Αλλά θυμήσου πόσο σου άρεσε
το παιχνίδι με τα κύματα