Μια μικρή βόλτα σε σκέψεις
που ανάβουν τη νύχτα
μια παρένθεση
σ’ ένα άσκοπο νυχτερινό ξόδεμα
ένα στροβίλισμα
στο θρίαμβο του καλοκαιριού
πέπλα γιορτής σαν ψηλαφίζουν
το καινούργιο που ζωντανεύει.
Άσκοπα σε άδειες κάμαρες
οι ψυχές τριγυρνούν
μάτια αδιάφορα προσπερνούν
εικόνες από το ελάχιστο που απόμεινε.
Σε μια ασπρόμαυρη πλάνη
σκιές ατελών ψυχών
μόνες κωπηλατούν στο σκοτάδι
το θαύμα να ψάχνουν
που στο τέλος εφιάλτες γεννά.
Ηλύσια πεδία και χθόνιος κόσμος
Ορφέας και Ευρυδίκη
ζωή και θάνατος
μια γονατισμένη εποχή
στο αναφιλητό του σβησμένου χρόνου.
Και τα φτερά
να σαπίζουν στους ώμους.