Γεννήθηκα μέσα σ’ ένα σκοτεινό
τριαντάφυλλο
Απέξω ακούγονταν εκρήξεις
από τ’ άλλα λουλούδια που άνοιγαν
Δεξιά ήταν ο σιωπηλός κήπος
κι αριστερά η γνώση κι η λαχτάρα
Στο βάθος αχνοέφεγγε η θάλασσα
κι η πόλη ξάπλωνε ειδυλλιακή
Ο τυφλός παππούς μου
μετρούσε τις ώρες
πίσω από τα σίδερα
Κι ο άλλος χόρευε
ο παππούς ο λυράρης
Έμαθα να είμαι νωχελική
κουβαλώντας την ανατολή
αλλά και εργατική
κουνώντας το μαντίλι
στον πατέρα
Μα πιο πολύ κι απ’ το τριαντάφυλλο
κι απ’ της γιαγιάς τα χέρια τα σκληρά
έμεινε η μυρωδιά της φορμόλης
στην ψυχή μου