Φεγγάρι καρφωμένο
σε μαύρο σύννεφο
στο σταυρό ψηλά στο λόφο
Κάτι άσχημο προμηνύεται
Ένα όνειρο που ξυπνώ
και συνεχίζει να με τρομάζει
Η γριά μια μούμια
με απλωμένο χέρι
Ζητάει ελεημοσύνη
τα νιάτα της, τους δικούς της
την πατρίδα
Ένα όνειρο μέσα στον εφιάλτη
τα, ζητάει από μένα
που θλίβομαι
ανίκανη να βοηθήσω
ανίσχυρη να ξυπνήσω
σ’ αυτόν τον κόσμο
με τις μαρμάρινες προτομές
με τις πρώιμες εκφράσεις
της ανθρώπινης μορφής