Μια άλλη μέρα περνάει
μαζί μου σιωπηλή
φορτωμένη ομίχλη
λάσπη βροχή κι αδιέξοδο
Κανένα φανάρι δε φέγγει
κανένα καμπανάκι
δε χτυπά
Βαδίζω σε έρημες ράγες
χαμένη σε σκέψεις
αναμνήσεις, λάθη
Αφύλακτη η διάβαση
δε με προστατεύει
από σύγκρουση
μετωπική
Δεν προλαβαίνω
να ψιθυρίσω
θα προσέχω τον εαυτό μου
Είναι αργά
Το τρένο έχει περάσει ήδη
και χάθηκα στο θα