Με το αόρατο ξίφος
αγγίζεις το κορμί μου
με προσοχή
αλλιώς χάνεις
Δεν το τρύπας δε χύνεται
σταγόνα αίμα
Οι κινήσεις μετρημένες
αν αποτύχεις
κερδίζει ο εχθρός
κανείς δε σκοτώνεται
δεν είναι πόλεμος αυτός
είναι παιχνίδι
όπως θα ‘πρεπε να ήταν
η ζωή μας
κι όχι να σέρνομαι
αιμόφυρτη
και να πεθαίνω κάθε μέρα
Βγάζοντας τη φόρμα
και τα καλώδια
να είμαστε πάλι ζωντανοί
και μ’ ένα χαμόγελο
να δεχόμαστε
τη νίκη του άλλου