Τα δέντρα αγωνίζονταν
να φτάσουν στο πιο ψηλό μπαλκόνι
Μία γυναίκα γυμνώθηκε αντίκρυ
ρίχνοντας τα ρούχα με αργές κινήσεις
Ολόγυμνη έμεινε ακίνητη
για λίγο κοιτάζοντας μακριά
Με υψωμένα χέρια
νύμφη του δάσους που χάθηκε
Κάποιον σα να προκαλούσε
Άγριος αέρας χυμούσε
όλη νύχτα σε κείνο το μπαλκόνι
έσπαγε κλαριά ξερίζωνε δέντρα
Ούρλιαζε εκλιπαρούσε
κατέστρεφε
Ηλεκτρικά πριόνια το πρωί
έκοψαν κλαριά και δέντρα
και εκείνη την ψηλή λεύκα
που έφτανε μέχρι το μικρό μπαλκόνι
της γυναίκας
που δεν ξαναείδαμε ποτέ