Κρύβουμε τους φόβους
με χρονοκαθυστέρηση
Με τον άνεμο του άγχους
πετάμε γαντζωμένοι
στην ιστιοσανίδα μας
Δεν έχει τέλος ο αγώνας
ενώ στο βάθος παραμονεύει
ο λευκός καρχαρίας
Το αρρωστημένο χθες
στους υπονόμους
Η γλυκιά απάτη της ζωής
μπαντιέρα
Ένα τρεμούλιασμα στα δέντρα
ένα ψιχάλισμα βροχής
μία ανάσα στο μάγουλο
αρκεί για το ξεκίνημα
με το βάρος το ασήκωτο
μίας επιπλέον μέρας