Έφτασε η ώρα που το όνειρο
ήρθε να με βρει
φορώντας αθλητικό φανελάκι
Η αλήθεια είναι πως εγώ
τ’ αναζήτησα τρέχοντας
μαραθωνοδρόμος πάνω από
οικιακά σκεύη παντός είδους
Ρωτώντας τον ένα μετά τον άλλο
τραβώντας το χέρι το φιλικό
Αδιάφορη γι’ αυτούς που δε νιώθουν
που δε φοράν μάτια μόνο γυαλιά.
Και τότε αποκαλύφτηκαν στο στόμα μου
λιβάδια με τριφύλλι και πρωινή δροσιά
και κρίνα και μαλακό υπογάστριο
Ένα άγαλμα ζεστό,
με μάτια σφαίρες μαγικές,
που βλέπεις μέσα
μελλούμενα και περασμένα