Στη ρεμπέτικη την τάβλα
στα ματάκια σου τα μαύρα
με σουγιά τα ‘χω καρφώσει
που τα κυνηγάνε τόσοι.

Άιντε τόσοι κι άλλοι τόσοι
άιντε χίλιοι πεντακόσιοι.
Άιντε τόσοι κι άλλοι τόσοι
άιντε χίλιοι πεντακόσιοι.
Άιντε χίλιοι πεντακόσιοι.

Στου παράθυρου το τζάμι
είδα να κοιτάς το τζάμι
και η ζήλεια με λιανίζει
αχ και σιγοψιχαλίζει.

Άιντε τόσοι κι άλλοι τόσοι
θα περάσουν σαν νυχτώσει.
Άιντε τόσοι κι άλλοι τόσοι
θα περάσουν σαν νυχτώσει.
Θα περάσουν σαν νυχτώσει.

Μες στην κάμαρα την κρύα
οι καημοί μου μεραρχία
με τρελαίνουν στο καψόνι
που ‘χεις μια καρδιά χαρτόνι.

Άιντε τόσοι κι άλλοι τόσοι
για τα σε μ’ έχουν σκοτώσει.
Άιντε τόσοι κι άλλοι τόσοι
για τα σε μ’ έχουν σκοτώσει.
Για τα σε μ’ έχουν σκοτώσει.