Τα φιλιά σου είναι κοχύλια διψασμένα
Και τ’ αστέρια αργοσβήνουν ένα-ένα

Ξημερώνει, πες μου τώρα που να πάω
Άσπρη νύχτα μη μ’ αφήνεις σ’ αγαπάω

Με τα χάδια σου πλανιέμαι στον αέρα
Κι ένα σύννεφο γελάει παραπέρα

Ξημερώνει μα εγώ πίσω δεν γυρνάω
Άσπρη νύχτα μη μ’ αφήνεις σ’ αγαπάω

Δεν χωράει μέσα στ’ όνειρο το ψέμα
Μου μιλάς κι ακούω τραγούδια στοιχειωμένα

Ξημερώνει κι ένα μόνο σου ζητάω
Άσπρη νύχτα μη μ’ αφήνεις σ’ αγαπάω

Ξημερώνει και η πόλη ξαναρχίζει
Να ιδρώνει, να σπαράζει και να βρίζει

Ξημερώνει και σαν όνειρο σκορπάω
Άσπρη νύχτα μη μ’ αφήνεις σ’ αγαπάω