Είναι ο κόσμος σου ρεσάλτα και πορείες
με μια σφεντόνα πολεμάς την καταχνιά,
σ' εξουσιάζουν οι γραφές κι οι τυραννίες
που προσκυνάνε σαν Θεό τους τον φονιά,
άφαντοι δήμιοι που στήνουν εξορίες-
κι απ' το μέσα σου κινούν την ξενιτιά.

Γεσθημανή, Ιεριχώ και Ιορδάνης
ο ποταμός όπως τον λεν των καθαρμών,
σ' έχουν στοιχειώσει με τα σύνορα της πλάνης,
θα σε εγγράψουν σε μια λίστα φονικών
κι όσο κι αν θες τη λευτεριά σου δε θα φτάνεις-
θα 'σαι κι εσύ ο αφανής των αριθμών.

Σιωπούν οι πραίτορες κι οι σάλπιγγες σκουριάζουν,
τα τείχη άθικτα θα μείνουνε καιρό
και στην αλάνα οι ψυχές θα στασιάζουν
στο χώμα σέρνοντας το ένα τους φτερό,
το άλλο μάχαιρα στο φως θα το τινάζουν-
κραυγή και βέλος της καρδιάς θανατερό.

Το δεσμωτήριο σου δώσαν να 'χεις σπίτι
και τα τελώνια σου κρατάνε συντροφιά,
το φωτοστέφανο το έταξαν στον θύτη
αυτός που σου 'ριξε θανάτου σαϊτιά
κι όταν γονάτισες στου χρόνου σου την κοίτη-
το μύρο έσταζε απ' τη λαβωματιά.