Η νύχτα η αλήτισσα γυρνάει μες στους δρόμους
και μένα η καρδούλα μου στα χέρια της πονά.
Η νύχτα η αλήτισσα μου φόρτωσε στους ώμους
ένα σωρό παράπονα γιατί δεν μ’ αγαπά.

Τι να της πω, τι να της πω
αφού δεν ξημερώνει,
έχω στα χείλη τον καημό
και την καρδιά μου μόνη.

Η νύχτα η αλήτισσα είναι φωτιά μεγάλη
κραγιόν βάζει στα χείλη της, σκούρο φοράει τζιν.
Η νύχτα η αλήτισσα στους δρόμους τριγυρνάει
και της καρδιάς μου τον παλμό τον φέρνει στο αμήν.

Τι να της πω, τι να της πω
αφού δεν ξημερώνει,
έχω στα χείλη τον καημό
και την καρδιά μου μόνη.