Πού πάει ο άσωτος καιρός και ταξιδεύει
μόνος στη νύχτα σε μια θάλασσα μεγάλη;
Κάποιο ταξίδι μακρινό θα με μαγεύει,
νερά που παίζουν με το φως και το κοράλλι

Πού πάει ο άσωτος καιρός και ταξιδεύει
σ’ ένα καράβι με σβησμένη μηχανή;
Ένας παράδεισος χαμένος τον μαγεύει,
κι όλο γυρεύει τα βαθιά και τ’ αχανή

Πού πάει ο άσωτος καιρός μ’ ένα ποστάλι
και ξεμακραίνει σε μια θάλασσα νεκρή;
Βλέπω απ’ τη γέφυρα τον κόσμο με το κυάλι
κι είμαστε όλοι μας μικροί, πολύ μικροί