Ξύπνησα,
κι όμως το κατάλαβα όταν ξύπνησα
πως στην αγκαλιά της σε αντίκρισα
ήτανε μοιραίο το πρωί.

Όνειρο,
πίστεψα πως ήταν ένα όνειρο
που δεν ήθελα ποτέ μου να το δω
και είδα πως τα φέρνει η ζωή
και σε είδα με μια άλλη αγκαλιά
και σταμάτησε ο χρόνος ξαφνικά.

Δε ντράπηκες
με κοίταξες στα μάτια και δε ντράπηκες
την πήρες απ’ το χέρι κι έτσι χάθηκες,
ο τρόπος σου δεν ήτανε σωστός.

Δε ντράπηκες
τολμώ να πω με πλήγωσες και χάρηκες
και την καρδιά μου σαν γυαλί τη ράγισες,
δεν ήσουνα ποτέ αληθινός.

Έκλαψα,
έμεινα μονάχη μου και έκλαψα
και όσο κι αν με πλήγωσες το έκρυψα
να τα καταφέρω προσπαθώ.

Πίστεψα,
όλα αυτά που μου ‘λεγες τα πίστεψα
έμεινα κοντά σου και ορκίστηκα
να σε αγαπάω όσο ζω
και σε είδα με μια άλλη αγκαλιά
και σταμάτησε ο χρόνος ξαφνικά.

Δε ντράπηκες
με κοίταξες στα μάτια και δε ντράπηκες
την πήρες απ’ το χέρι κι έτσι χάθηκες,
ο τρόπος σου δεν ήτανε σωστός.

Δε ντράπηκες
τολμώ να πω με πλήγωσες και χάρηκες
και την καρδιά μου σαν γυαλί τη ράγισες,
δεν ήσουνα ποτέ αληθινός.