Αλλάζει ο κόσμος, τα πάντα κάνουν κύκλο
Οι πιο πολλοί από μας έχουν ντράβαλα με τον ύπνο
Οι πιο πολλοί από σας έχουν θέματα με το εγώ
Γι' αυτό τα γράφω όλα στ' αρχίδια μου, απόψε ηχογραφώ
-
Αλλάζει ο κόσμος, τα πάντα κάνουν κύκλο
Οι άνθρωποι φοβούνται τους ανθρώπους λίγο λίγο
Όλο λέω θα φύγω, μα ό,τι κι αν γίνει θα 'μαι εδώ
Γίνεται της πουτάνας κάτω απ' το Λυκαβηττό

Ίσως να φταίγαν οι δασκάλοι στα σχολεία μας
Που δεν μας μάθανε τι 'ναι η πλατεία
Ίσως να φταίνε τα μυαλά μας που είναι ανάποδα
Και είμαστε βάρος σε αυτή την κοινωνία
Δεν βρήκα αγάπη κι αυτή που είχα μέσα μου
Την έχωσα μες στο πατάρι κλειδωμένη
Αυτοί οι αμόρφωτοι που βγαίνουν στα σκοτάδια
Τυχαίνει να τους γνωρίζεις, δεν σου είναι ξένοι
Αυτοί οι αλήτες που αποκαλούσες κάποτε
Τώρα γίνανε μπάσα σε ηχεία, γίναν στίχοι
Τώρα αυτοί οι αμόρφωτοι που αγνοούσες κάποτε
Στηρίζουνε τα σπίτια τους δουλεύοντας σαν σκύλοι
Μα δεν με νοιάζει, δέχομαι τη συγγνώμη τους
Τυχαίνει να 'μαι ανώτερος, μάγκα, των ανωτέρων
Μα δεν πειράζει, δεν μ' απασχολεί η γνώμη τους
Γνωστό είναι πως δεν τη σκέφτονται εκ των προτέρων
Είμαι απ' αυτή την πλευρά, στο περιθώριο που λες
Λες και με ρώτησαν ποτέ που θέλω να 'μαι
Μα και να ρώταγαν, ίδιες επιλογές θα έκανα
Με τα αλάνια μου να 'μαι και δεν φοβάμαι

Ειν' το συναίσθημα της πόλης αυτό που με γεμίζει
Νύχτα είναι η μάνα μου, μάνα που μαγνητίζει
Με κοιτά στα μάτια, μα τα μάτια της δακρύζει
Σκέφτεται την ώρα που θα μ' αποχαιρετήσει
Έχω περάσει πολλά κι έχω κάνει πολλά
Μια πινελιά απ' τα παλιά να σου δείξω πως ήμουν κάποτε στη γύρα
Πριν μπεις κι εσύ στη γύρα, δώσε φόκο και μια μπύρα
Για ν' αρχίσει ο τροχός για να γυρίσει θέλει κόπο
Όσο κόπο καταβάλει ο φτωχός για να ταΐσει
Δυο παιδιά και μια γυναίκα
Μα στέκεται στέκα, δίχως λάθος μέγα
Ειν' το Α και το Ω στην υπόθεση αυτή
Ποιοι είναι αυτοί που σκοτώνουνε το μέλλον σε μια μέρα;
Αν κι εσύ θες να φωνάξεις, καν' το πράξεις, όχι πέρα
Ναι, καν' το πράξεις, όχι πέρα

Εγώ σαν άνθρωπος δίχως όρια
Βαρέθηκα να ζω στα περιθώρια
Δως μου μια ανάσα, μια ανάσα
Μια ανάσα απ' το υπόγειο
Φτάνει να σου δείξει της ζωής το δρομολόγιο
(x2)

Νιώσε αδερφάκο
Λέω όσα θέλω να πω
Με κάθε τίμημα ανοίγω τα μάτια να δω
Αρρωσταίνω όταν πιάνω στυλό
Μαθημένοι να ζούμε σ' αυτό το κενό, μη φοβάσαι
Κάνω το μπάσιμο, δίπλα μου να 'σαι
Χαμόγελα μου όταν κάτσει στραβή
Ήσουν εκεί, το θυμάσαι; Τώρα γελάς
Δεν εκτιμάς τη χαρά αν δεν λυπάσαι
Είσαι γαμάτη μου λες και νυστάζω
Γάμα τα λόγια την πράξη θαυμάζω
Θέλω να βρώ το κοινό, όχι να μοιάζω
Θα 'μαι για πάντα κοινό, δεν αλλάζω
Πάνω στο μαύρο γαμάει το άσπρο
Βάλε ταμπέλες για να 'χω να βγάζω
Αδέρφια καλύπτουν κενά όταν μπάζω
Αδέρφια μου βάζουνε beat όταν βράζω
Σκάμε με κοντομάνικα να μη φοβάσαι τον άσσο
Αν κάτι σ' αφορά, θα το μάθεις πρώτος, δεν το κουράζω
Έχω θέμα στο κεφάλι και μια καύλα για το ραπ τόσο μεγάλη
Λέω τους κολλητούς αδέρφια και τη Γκαμόρα τσακάλι
Απ' την άλλη οικογένεια των ΛαμδαΤαφάδων
Έχει αδέρφια από την μάνα Γη στη χώρα των γαμάτων
Κεντάμε τα βρωμόμπιτα
Ράμματα στη γούνα για το σινάφι των μπάσταρδων που αναπολούν τη χούντα

Τα μάτια κλείνω, δεν αντέχω να το δω
Σελίδα, γράφω την αλήθεια, πάνω της αιμορραγώ
Οι πιο πολλοί από μας έχουν καρδιά ακόμα, κράτησε το αυτό
Και τι δεν θα 'δινα για να μη σε γνωρίσω
Γιατί να σε γνωρίσω ήταν γραφτό
Εγώ είμαι αυτό, εγώ εμένανε
Τον ίδιο που πρέπει να σιχαθώ
Είμαι απ' αυτούς που και να πέσω, θα ξανασηκωθώ
Πρωτεύουσα που πνίγεται από ραπ κάτω από το Λυκαβηττό
Δεν προσποιούμαι σπιθαμή, γιατί ό,τι είμαι ηχογραφώ
Εμείς φωνές στον δρόμο
Αδερφός τον αδερφό απ' άλλη μάνα
Απληστία τριγύρω και μια ζωή πουτάνα, πουτάνα
Καπνός από τα χείλια, από τα χείλια βαρύ πράμα
Σαν να παίρνω αναπνοή από το κάθε γράμμα
Σειρές που στο γράμμα Γ επουλώνω τραύμα τραύμα
Το κρατώ μέσα στα χέρια μου και φώναξε το να το μάθεις
Ως κριτής είμαι στα στήθια μου κι αριστερά υπάρχει
Υπάρχει μια μάζα που καλύφθηκε απ' την πάχνη
Τι σωστά θες να πηγαίνει;
Μεγάλωσα με λάθη, αγκάθι είμαι
Με πνίγει ο ύπνος, το κρεβάτι μου ξυράφι
Κάτι δεν πάει καλά μέσα στο κεφάλι μου
Σαν σφαίρα από το δεύτερο κανάλι μου
Νοθευμένο φεγγάρι μου
Τα μάτια κλείνω, δεν αντέχω να το δω
Αλλάζει ο κόσμος, σαν γυρνά αλλάζω κι εγώ
Θα φύγω, ώστε θα φύγω, ως εδώ

Αλλάζει ο κόσμος, τα πάντα κάνουν κύκλο
Οι πιο πολλοί από μας έχουν ντράβαλα με τον ύπνο
Οι πιο πολλοί από σας έχουν θέματα με το εγώ
Γι' αυτό τα γράφω όλα στ' αρχίδια μου, απόψε ηχογραφώ
-
Αλλάζει ο κόσμος, τα πάντα κάνουν κύκλο
Οι άνθρωποι φοβούνται τους ανθρώπους λίγο λίγο
Όλο λέω θα φύγω, μα ό,τι κι αν γίνει θα 'μαι εδώ
Γίνεται της πουτάνας κάτω απ' το Λυκαβηττό
Γίνεται της πουτάνας κάτω απ' το Λυκαβηττό