1

Ορκωτοί λογιστές ελέγχουν την επετηρίδα της,
εμπειρογνώμονες διδάσκουν θέματα των καλπασμών της.
Επιμελώς ατημέλητη τυλίγεται διαψεύσεις γεγονότων,
αναθεωρεί περιπλανήσεις και συλλογισμούς.
Στην πλάνη της ματιάς της που σμίλεψε το φως
κυμαίνεται αμετάφραστος ο θάνατος.

2

Ενδελεχώς ψαχουλεύει τσέπες του τρύπιου σακακιού
να βρει τους ξεχασμένους αναπτήρες.
Στην άκρη των βράχων ανάβει
το τελευταίο της τσιγάρο.

Άρχοντες κληρωτοί
για της Πανδήμου Θαλάσσης την κάθαρση:
επιχρίουν βωμούς, επαλείφουν οροφές,
έχουν εφεδρική πολύτιμη πορφύρα.

Μυροφόρες με παράξενα ονόματα
ξεσκονίζουν θραύσματά της,
μαντατοφόροι με ποδήλατα
ξεδιπλώνουν σεντόνια των κυμάτων.
Μέτοικοι διεισδύουν στις προσευχές της
με λάθος τεφροδόχες στα παράλια.

Δεν είναι ο Αδάμ κι η Εύα
που προσεύχονται στην αγκαλιά της,
αλλά τύψεις που βαφτίζονται νεράιδες.

3

Θάλασσα σταλακτίτες οι μαστοί της·
πολύχρωμες οι αύρες των σχισμών της,
στις θηλές της κιονόκρανα – λέξεις απατημένες,
αρώματα και τοξικά, αφροστεφείς ρυτίδες.

Πώς, αλήθεια, νιώθει που τόσοι ψίθυροι
εισβάλλουν στη ζωή της και τη φλερτάρουν
μόνο για τα μάτια μιας άλλης θάλασσας;