Στα μάτια θέλω να με κοιτάς
κι όσα έχω δει να βλέπεις
κι αν φοβηθείς κάποια στιγμή
μείνε εδώ, μη φεύγεις.

Και μη ρωτήσεις τίποτα
οι λέξεις με πονάνε
με τις σιωπές θα φτάσουμε
όσα μας προσπερνάνε.

Στις νύχτες μου τις σκοτεινές
φώτα να μην ανάψεις
μέσα στους ήχους του βιολιού
το κλάμα μου να ψάξεις.

Με μια ανάσα σου ζεστή
τους πάγους μου να λιώσεις
κι όσα ποτέ δεν είπαμε
στο χάδι μου να νιώσεις.

Μα μη ρωτήσεις τίποτα
τα σύννεφα δεν ξέρουν
τα δάκρυά τους κι βροχή
σε ποια στεριά θα πέσουν.

Και μη ρωτήσεις τίποτα
οι λέξεις με πονάνε
με τις σιωπές θα φτάσουμε
όσα μας προσπερνάνε.