Η μπυρίτσα φετίχ, στο δωμάτιο μου
και στον τοίχο δυο κάλτσες, ο Τάκης, εγώ και εσύ σε φωτό
και ο γέλος τρελό κουμπαριό που αξίζει του κόσμου τα yo

Δε θα βγάλω ούτε κιχ, γιατί αλίμονο μου
κάτι μίζερες φάτσες που δε ξέρουν τι εστί ζωή απωθώ
θέλω μπρος να πηγαίνω εγώ και τα πίσω να μη καρτερώ

Τόσα βάσανα και τόσες χαρές
Τόσες άκρες και μπερδέματα και επιλογές
Τόσα ξενύχτια στον βούρκο, εκεί μέσ’ στις βρωμιές
Μας βρήκανε να περπατάμε χέρι- χέρι που λες

Είπαμε ο ένας τον άλλον, αδελφός γι αδελφό,
να με στηρίζει εκεί που πέφτω μέχρι να σηκωθώ,
βήμα το βήμα μάθαμε το ποίημα νερό
με μια ματιά, κουβέντα ολόκληρη, να μα τω Θεώ!

Πόσες δύσεις περιμέναμε και ανατολές,
στα άκρα το τραβούσαμε, να βρούμε αντοχές,
όταν δεν είχαμε κουράγιο και στη τσέπη δραχμές
είχαμε αγάπη, είχαμε φίλους και στιγμές μαγικές

Και σας έχω χωρέσει στη καρδιά μου βαθιά ναι και σας αγαπώ
Φιλαράκια που πάντα χωράν στης καρδιάς μου το άλλο μισό

Και σας έχω χωρέσει στη καρδιά μου βαθιά ναι και σας αγαπώ
Φιλαράκια που όποτε σκαν, φέρνουν πάντοτε γέλιο τρελό

Στις κουφάλες αντίο και στους δήθεν καλούς,
ένα yo για τους μάγκες που με τις ατάκες τους φέρνουν σεισμούς,
μη το βάζετε κάτω, μ’ ακούς;, γιατί αλλιώς θα χαθούμε μ’ αυτούς

Στης αγάπης το πλοίο που δε παίρνει κακούς
αν δεν είχαμε ανάγκες θα την είχαμε κάνει εδώ και καιρούς
σε ρυθμούς λίγο πιο χαλαρούς, αποφεύγοντας τους τοξικούς

Όσες επιτυχίες, τόσες καταστροφές
τα ταξίδια, η καζούρα, η καψούρα, το στρες
τα κορίτσια, τα γινάτια, τα καπρίτσια, τα θες
να βάλεις φόκο μεσ’ τη νύχτα και τις αναστολές

Τα ίδια λάθη και σε χίλιες ζωές
παρκαρισμένο στον ώμο μου σε θυμάμαι να κλαις
τη καρδιά σου να νοιώθω να μου βαράει μπουνιές
«δε θα ξαναγαπήσω Λιάκο» τρελαμένος να λες

Πάτο είδαμε όπως και κορυφές,
μα πάμε μόνο μπροστά, το ζητάν οι εποχές
τώρα πετάμε δε πατάμε, τώρα είμαστε fresh,
τώρα ψηλά κρατάμε όσα δε μπορούσαμε χθες
Και σας έχω χωρέσει στη καρδιά μου βαθιά ναι και σας αγαπώ
Φιλαράκια που πάντα χωράν στης καρδιάς μου το άλλο μισό

Και σας έχω χωρέσει στη καρδιά μου βαθιά ναι και σας αγαπώ
Φιλαράκια που όποτε σκαν, φέρνουν πάντοτε γέλιο τρελό