Μια κόρη αγάπα έναν νιο , την αγάπαε κι εκείνος
η κόρη ήτανε πιστή και άπονος εκείνος.

Μια μέρα που εκαθότε σ' ωραίο περιβόλι
γυρίζει η νια και λέει στο νιο με βάσανα και πόνοι.

Ήρθε μικρέ μου ο καιρός για να στεφανωθούμε
να φύγουμε απ' τα βάσανα και ευτυχείς να ζούμε.

Σαν θέλεις για να παντρευτείς παντρέψου εσύ μονάχη
κι εγώ την εβαρέθηκα την έρημη σου αγάπη.

Έτρεξε και αγόρασε του χάρου το φαρμάκι
στην κάμαρα της κλείστηκε και το 'πινε μονάχη.

Την έβλεπες πως το 'πινε με τόση γρηγοράδα
που ενόμιζες πως έπινε του γάμου τη σουμάδα.

Όποιος γαπήσει ορφανή και την επαρατήσει
το αίμα της καρδούλας του στη θάλασσα να χύσει.

Να το κυλάει ο άνεμος να το χτυπάει το κύμα
τότες θα καταλάβει αυτός της ορφανής το κρίμα.