Σε βλέπω στο ποδήλατο, πάθος μου αδήλωτο, κολλάω
κι' όλα τα κοινότυπα και τα στερεότυπα ξεχνάω
Είσαι στο διάστημα και ορθώνω ανάστημα, πετάω
μα τα ξημερώματα του μυαλού μπαλώματα μετράω

Και ψάχνω στα καφέ και στα μπαράκια
σ΄ άγνωστες παρέες μήπως και σε βρω
και πίνω τα ποτά και τα φαρμάκια
και φάρμακο δεν βρίσκω για να γιατρευτώ

Στου νου τα χαρακώματα σβήνουνε τα χρώματα, σωπαίνω
και είσαι το πανόραμα αμαρτίας όραμα ,απαγορευμένο
Θέλω αυτόν τον έρωτα με ποτά ανέρωτα να σβήσω
κι' αυτό το ποδήλατο σε υπόγειο φύλα το να ζήσω