Μάνα, σ’ αυτόν τον πόλεμο
εγώ σπαθί δεν έχω
αμούστακο μ’ αφήσατε
το σπίτι να προσέχω

Μάνα, εγώ είχα αδερφή
και φίλους και πατέρα
σε μια παρτίδα πέσανε
πιόνια σε μια σκακιέρα

Μάνα, εσύ με κράταγες
τις νύχτες να κοιμάμαι
Μάνα, πώς στέκεις τώρα ακίνητη
πεινάω και φοβάμαι

Μάνα, και που γεννήθηκα
δεν ξέρω να πεθαίνω
κι αν άλλοι με σκοτώνουνε
δεν το καταλαβαίνω