Μοιάζεις θηρίο ναρκωμένο
μα έχεις γυάλινα τα μάτια
για να μαγεύεις τα κρεβάτια
κι εμένα που σε περιμένω.

Αγάπη που ‘γινες αρρώστια
και μ’ έριξες σ ένα πηγάδι
κρατιέμαι απ’ τη ζωή για σένα
με νύχια μόνο και με δόντια.

Πατούσες πάνω σε ξυράφια
και στο μηδέν ισορροπούσες
ήσουν ανάξιος ν’ αγαπούσες
κι έριχνες λάσπη στα χρυσάφια.

Σαν αναμμένο καρβουνάκι
τα χείλη σου είναι στα φιλιά σου
γαρδένιες μαύρες τα μαλλιά σου
μοσχοβολούν παλιό φαρμάκι

Αγάπη που ‘γινες αρρώστια
και μ’ έριξες σ’ ένα πηγάδι
κρατιέμαι απ’ τη ζωή για σένα
με νύχια μόνο και με δόντια.