Τέρμα η κατάσταση, δεν πάει άλλο, δεν έχει πιο χαμηλά
Κι αν κοιταζόμαστε ο ένας με τον άλλο, λύση δεν βλέπω καμιά

Φόροι ανυπόφοροι ποσό ν’ αντέξεις; Λογαριασμοί από παντού
Ζούμε με ψέματα, ξέρουν οι λέξεις, μα δε το λένε κι άλλου

Φτώχεια καταραμένη, η τσέπη είναι σκισμένη
Να μετρηθούμε και πόσοι είμαστε εδώ
Αγκάλιασε με και γλύτωσε με απ τη βουτιά στο κενό

Ζούσαμε λέει σε μια όμορφη χώρα που μας ζήλευαν πολλοί
Τώρα μπροστά μας μονό ανηφόρα κι έχει κοπεί το σκοινί

Αριστεροί, δεξιοί και κεντρώοι, εξουσιολάγνοι παντού
Όλοι σωτήρες, όλοι αθώοι, λαϊκιστές του συρμού

Φτώχεια καταραμένη, η Ελλάδα αργοπεθαίνει...
Σε κάποιο ράντζο μες την εντατική…
Ξυπνάει ζαλισμένη , σε δάφνες ξεχασμένη, στην αγκαλιά του Ε.Σ.Υ.

Φτώχεια καταραμένη μια Ελλάδα απελπισμένη
Απ την κατάθλιψη για ένα «χαπι –εντ»
Είναι αποφασισμένη, γελάει μουδιασμένη ,
Νομίζουν πως είναι ντεντ!!

Φτώχεια καταραμένη και για το τέλος μένει
Ο,τι αντέχει η μικρή μας η καρδιά
Δεν υπάρχει μια τελειώσαν τα λεφτά
Ας φιληθούμε κλεφτά….