Σου φώναζα «έλα»
και μου πες «σε λίγο»
στρωνόταν το κύμα για σένα χαλί,
τον ήλιο κοιτούσα
το πως σε κοιτούσε
σαν να ‘σουν για κεινον
κρυμμένο νησί.

Τα κάστρα χαλούσες
τα έκανες άμμο
και εγώ τι να κάνω
που τα ‘χτιζα εμπρός
στα δυο σου τα πόδια
που ο ήλιος φιλούσε
και με τα φιλια του
σε πότιζε φως.

Πρωί σε ξυπνούσα
και συ μου γελούσες
αφήνω μια παύση
μέχρι να βρω
εκείνες τις λέξεις
που αν τις μπερδέψεις
αξίζει στο αυτι σου
να ´ρθω να τις πω.

Ψιθύρισα “έλα”
και μου πες “σε λίγο”
κρατούσα τον ήλιο
να μην σου κρυφτεί
στα δυο σου τα μάτια
μπροστά να βουτήξει
να ζήσει ένα θαύμα
ξανά στο νησί.

Κορίτσια του Αυγούστου,
λιγνό καλοκαίρι
μην πέφτεις αστέρι
πριν να ευχηθώ
σαν όστρακο θέλω
εκεί στο λαιμό της
να στέκομαι μέρες
να την φιλώ