Χαράζει απόψε στο μυαλό
το όνειρο ψάχνει γιαλό
θεριά είναι τα κύματα
της μοίρας οι αγάπες, θύματα.

Δυο κόσμοι ξένοι, δυο Θεοί
και εμείς του πόθου ναυαγοί
δεν γίνονται τα θαύματα
χωρίς πληγές βαθιές και τραύματα.

Κάθε φιλί σου και ουρανός
γλυκάνισος τα χείλη
έτσι γεννιούνται οι θρύλοι
σε πορφυρό νησί.

Κάθε φιλί σου και ουρανός
γλυκάνισος τα χείλη
ανατολή και δείλι
τα πάντα είσαι εσύ.

Σαν κεραυνός με αστραπή
εμείς ταιριάξαμε μαζί
με μιας ξανά γεννήθηκα
και απ’ την φωτιά σου, ντύθηκα.

Δυο κόσμοι ξένοι, δυο Θεοί
και εμείς του πόθου ναυαγοί
δεν γίνονται τα θαύματα
χωρίς πληγές βαθιές και τραύματα.

Κάθε φιλί σου και ουρανός
γλυκάνισος τα χείλη
έτσι γεννιούνται οι θρύλοι
σε πορφυρό νησί.

Κάθε φιλί σου και ουρανός
γλυκάνισος τα χείλη
ανατολή και δείλι
τα πάντα είσαι εσύ.