Φρικαρισμένοι οι νεολαίοι των Αθηνών, παρών
Στο λεκανοπέδιο των τυφλών όσοι βλέπουν κάνουν παπάδες
Με ξεγέννησε ένας τύπος σε μια φωλιά από μπετόν
Και έγινα ένας απ' αυτούς ρε, πως τους λένε; Χιπχοπάδες
Βάλε τέρμα το οξυγόνο και σνίφαρε απ’ το ηχείο
Οχτώ κομμάτια βήμα βήμα πως θα βγεις απ’ το ενυδρείο
Είναι ανάγκη γιατί κόβει χρώματα από το τοπίο
Τόλμησε το πάω να ζήσω πες στα άλλα ψάρια αντίο
Η γειτόνισσά απόψε κοιτά δειλά προς στο πάρκο
Πιστεύω αν της τα ‘λεγα θα συμφωνούσε με όσα γράφω
Μα δε φτάνουν στα αυτιά της πράγμα που επέλεξαν άλλοι
Να βλέπει το ενυδρείο πέλαγος με καμένο κεφάλι
Και άντε πάλι απ' την αρχή σε κάθε πρωινό μου ξύπνημα
Ένας μαλάκας που νομίζει πως ξέρει τα πάντα
Μόνιμο όνειρο για αυτό που λέγεται ραπ στην Ελλάδα
Να τους κάνουμε να ακούνε ραπ και μετά τα 40, νιώθεις;

Δεν ξέρω αν νιώθεις μα αν μπορείς τράβα με απ' το κενό
Με έχει εγκλωβίσει η πόλη μου μάγισσα
Κάθε πρωί την πιστεύω το βράδυ ακροβατώ
Με έχει αρρωστήσει αυτή η μάγισσα

Κρατάμε ακόμη γιατί αν πέσουμε ποιος θα κράτα για μας
Μου ’παν "κράτα το" τους είπα αν τ' αγαπάς δε το πουλάς
Εκπροσωπώ την αδελφότητα
Πάνω σε βρωμόμπιτα
Ποιος γαμάει τη μόδα εδώ θέλει προσωπικότητα
Πρόσβαση μες το μυαλό των λογοτιμητών
Όταν το γράφω μαζί μας το ζεις δηλώνοντας "παρών"
Είμαι η μονάς εκ των τριών
Εν όψη σκοτεινών καιρών
Καλώς ήρθες στον κόσμο των περίεργων παιδιών
Εδώ τα συναισθήματα μας ακόμα λίγο περίεργα
Εγκεφάλου απελευθέρωση στο 'πα άνοιξα σίδερα
Έχω φίλους και αδέρφια να ξέρεις πίσω από αυτά
Πίσω από πολυκατοικίες παίζουν πολλά που δεν παίρνεις μυρωδιά
Νύχτα, σκηνικά, έχε τον νου διπλά
Και τα μάτια σου στον δρόμο να ναι 2 επί 7
Νύχτα, σκηνικά, έχε το νου διπλά
Και τα μάτια σου στον δρόμο να 'ναι πάντα ανοιχτά

Δεν ξέρω αν νιώθεις μα αν μπορείς τράβα με απ' το κενό
Με έχει εγκλωβίσει η πόλη μου μάγισσα
Κάθε πρωί την πιστεύω το βράδυ ακροβατώ
Με έχει αρρωστήσει αυτή η μάγισσα

Δέκα πληγές της Αιγύπτου και εγώ στο δέντρο κοράκι
Φέρε μου στυλό να τους κάψω, το 'χω ανάγκη
Άσε με να πιάσω μικρόφωνο να πω κάτι
Δεν είμαι ο Οδυσσέας, βομβάρδισα την Ιθάκη
Λογότυπο βαρύ δε σηκώνουν αρσιβαρίστες
Τα αδέρφια μου αλλεργία σε στολές και σε φασίστες
Σημαία στο κατάρτι και πάμε για πειρατεία
Παίρνω ότι μου ανήκει, αν θέλεις πες το ληστεία
Ρώτα για να μάθεις άμα δεν είσαι του κύκλου
Μόνιμη ντόπα μέσα μας όχι τσίτες του μύτου
Κόκκινος ο Νείλος, η χειρότερη πλευρά μου
Βγάζω στην επιφάνεια μαυρίλα απ' τα σωθικά μου
Να μου, αν δε νιώθεις τα γραπτά μου
Να μου, μην τα ακουμπάς γιατί είναι ραπ δεν είναι λαϊκά πασά μου
Να μου αν δεν θυμάσαι το όνομα μου
Για σένα κοράκι, δε γουστάρεις μα θα ακούσεις τα λεγόμενα μου

Δεν ξέρω αν νιώθεις μα αν μπορείς τράβα με απ' το κενό
Με έχει εγκλωβίσει η πόλη μου μάγισσα
Κάθε πρωί την πιστεύω το βράδυ ακροβατώ
Με έχει αρρωστήσει αυτή η μάγισσα