Φυλάν' τα παιδιά τους από την πλατεία
τα κλείνουνε στο πατρικό τους
Αυτοί που δεν έχουνε στάλα μυαλό
και φοβούνται και το δάχτυλό τους
Αυτοί που το παίζουνε ένοχα
κι υπερασπίζονται κάθε σκουπίδι
Αυτοί είναι καιρός να την κάνουνε
με το πιο οργανωμένο κλωτσίδι
Δεν είμαι κανείς κι άμα ήμουνα
θα ‘μουν ελεύθερος κι όχι χωμένος (ποτέ)
Κλισέ στερεότυπα δεν μ' ακουμπάν
και για αυτούς είμαι προχωρημένος
Αντέχουμε σ' ένα μπουρδέλο 'όπως όπως
που τρώει μονάχα ο βολεμένος
Κι οποίος τους πάει αντίθετα
γίνεται αυτόματα κυνηγημένος
Φοράμε τα μαύρα σαν να 'ναι κηδεία
Κι όλο στραβώνει η μπατσοκρατία
Θέλουμε χώρο μεσ' την κοινωνία
Σας κατουράμε την πατριαρχία
Ώρα να πάρουμε θέση
Ώρα να φύγουν αυτοί από τη μέση (δρόμο)
Ήρθαμε εδώ για να ζήσουμε
όπως το θέλουμε όπως μας αρέσει
Πες μην παίζουνε με τα νεύρα μας
έχω μαζέψει τόσα που βράζω
Παρακατιανοί και αλλόκοτοι
γι' αυτούς γράφω φτύνω και βγάζω
Μηχανάκια τρένα γεμίζουνε
παν' στο live σαν να 'ναι πορεία
Θα γκρεμίσουν τα μπάσα την πόλη (που;)
στην επόμενη συναυλία
Αν μας αφήσουν ελεύθερους θ
α τους δαγκώσουμε είμαστε μεταλλαγμένοι
Ροκάδες ραππαδες και punkιδες
του κόσμου οι σημαδεμένοι
Στο χώμα ποτά για πάντα μαζί
γιατί η μνήμη ποτέ δεν πεθαίνει (ποτέ)
Στα δύσκολα οι δυνατότεροι
Λιγότεροι αλλά ενωμένοι
Πες τους

Όσο θ' ακούγονται περιπολικά
τόσο θα καίγομαι αυτή τη φωτιά ν' ανάψω
Όσο θα παίζει μπάσο απ' τα δυτικά
Τόσο θα βγαίνω την αλήθεια να τους φωνάξω (×2)

Άνοιξα τα μάτια μου μετά τα 20 και μ' είδα μέσα στη λούμπα
Ένα μάτσο μπουμπούκια,
τα παιδιά που 'χαν τσαλακωμένα τα μούτρα
Τι θα γίνεις μικρέ μου όταν μεγαλώσεις;
"Θα γίνω ουρανός και λουλούδια"
"θα γίνω η ζωή που αισθάνεται
ή θα γίνω ό,τι γράψω στη λούμπα"
Πλέον ποντάρω σ' αγάπη βαθιά
αν περάσουν τα χρόνια και φύγει ο έρωτας
Κατάλαβα πως δε θα φύγω ποτέ
απ’ τον ιστό τον ιστό μου υφαίνοντας
Τώρα δείξε μου το αδιέξοδο
Κεντράρω και φύγαμε τρέχοντας
Είπα πως ή θα με πάει γαμιώντας ή θα το γαμήσω πηγαίνοντας
Μεγαλώσαμε μ' ένα κουσούρι
Τι;
Να λέμε στα μπίτια βαράτε, να γυρνάμε στην πόλη
σαν κάτι να ψάχνουμε όταν η πόλη κοιμάται
Κατεβαίνουν από την πλαγιά φορτωμένοι Ινδιάνοι,
ε να τους βλέπω, 18 Ιουνίου του 22 καίμε το κέντρο
Κάτω απ' τα κράνη κι από τα καπέλα μας σου 'πα πως βράζει ο τόπος
Πεθαίνουν ιδεολογίες όπου δίνει χέρια ο δρόμος κι ο νόμος
Δε με νοιάζει τι λέει ο κόσμος με νοιάζεις εσύ,
αυτοί κάνουν το κομμάτι τους
Κάναν μόδα το κουτσομπολιό
αντί να κάτσουνε και να τα βρουν με την πάρτη τους
Εδώ τα πάντα είναι αγοροπωλησία
εκτός απ' την τιμή και απ' τη φιλία
Εδώ τα πάντα είναι αγοροπωλησία
αγόρι που 'ναι που 'ν' η policia;
φυλάει τη βουλή και τα ταμεία
Αν είσαι με τον δυνατό ο δυνατός ευνοεί
για αυτό διάλεξε ένα κόμμα όταν θα μπεις στη σχολή
μετά καλωσόρισε το παιδί σου στη Γη
πες του είμαστε όλοι τρελοί και διχασμένη η πόλη
Η γειτόνισσα δε θέλει λέει τους αλλοδαπούς
κι αν πεις γιατί απαντάει "Εδώ είναι Ελλάδα"
Κι ας έχει άντρα Έλληνα παλιάς κοπής
που της δίνει ξύλο κάνα - δυο φορές την εβδομάδα
Κι άλλοι γράφουνε μπάρες
για να με πείσουνε πως ειν' οι πιο γαμάτοι ραππερς
στη φάση εννοείται
Ε, κάντε μου μια χάρη άμα μπορείτε μαζευτείτε
όλοι μαζί και τραβάτε να γαμηθείτε

Όσο θ' ακούγονται περιπολικά
τόσο θα καίγομαι αυτή τη φωτιά ν' ανάψω
Όσο θα παίζει μπάσο απ' τα δυτικά
Τόσο θα βγαίνω την αλήθεια να τους φωνάξω (×2)
Όσο θ' ακούγονται περιπολικά