Πάλι τα στενά της πόλης με βρίσκουν πίτα
κατεβάζω μπουκάλια να μην δω την αλήθεια
εκτός ελέγχου άλλη μία νύχτα πάλι δεν μιλήσαν
μου μιλήσανε τα ξίδια

Πάλι με πέτυχε ξημέρωμα με γεμάτο κεφάλι
πάλι μια γνώριμη ζάλη παίρνει την σκυτάλη
πάλι οι γείτονες με είπανε ρεμάλι και
πάλι μέσα στην νύχτα μεθυσμένος με μπουκάλι
γυρίζουν όλα γύρω μου η εγώ γυρνάω γύρω από αυτά
γύρω από τα μάτια μου γυρνάνε πράγματα τρελά
όλα γύρα και γύρω γύρω ψάχνω για αναπτήρα
γυρεύοντας για παρέα μια τελευταία μπύρα
Πάλι χάλια και οι φίλοι μου που πιάνονται τσακάλια
βρισκόμαστε να πατάμε σε σορούς από μπουκάλια σπασμένα
σε κατηφόρα δίχως να έχω φρένα
παραπατώ μες στο χάσιμο γιατί τα έχω χαμένα
Χαμένος στην ίδια μου την πόλη και από όλους ξεχασμένος
στέκομαι στην γωνιά μου ιδρωμένος
μεθυσμένη μου νύχτα πάλι μείναμε οι δυο μας
ξανά μύρισε ξίδια και αλκοόλ το όνειρο μας
ξυπνάω σε άλλο πλανήτη και παραπατάω
το ζαλισμένο σώμα προς το σπίτι κουβαλάω
τελειώνει το ταξίδι μου αύριο ξεμεθάω
(τελειώνει το ταξίδι μου αύριο ξεμεθάω)

Πάλι τα στενά της πόλης με βρίσκουν πίτα
κατεβάζω μπουκάλια να μην δω την αλήθεια
εκτός ελέγχου άλλη μία νύχτα
πάλι δεν μιλήσαν μου μιλήσανε τα ξίδια

Πάω ταξίδια με τα ξίδια που πίνω την νύχτα όπα κάτι δεν πάει καλά
βλέπω τα αστέρια στρογγυλά και το φεγγάρι τετράγωνο
μα δεν σταματώ να χώνω θα έχω το νου μου στο χαρτί στο στυλό
Στη νύχτα του μεθυσμένου ακροβατώ το αδύνατο δυνατό κάνω
για να δω αν το ταβάνι γυρνάει κι είναι διπλό
προσπαθώ μα πάλι έξω από το σώμα μου παρακολουθώ σόου
τρέχω να προλάβω το φυγόπονο εαυτό μου
κάπου κρύφτηκε θα τον πετύχω πάλι στο όνειρό μου
Στην νυχτιά του μεθυσμένου το φεγγάρι είναι διπλό
και όποιος πρωταγωνιστεί ταξιδεύει στον ουρανό
Στην νυχτιά του μεθυσμένου ο μεθυσμένος πονάει
και όταν πίνει, πίνει για να βρει κουράγιο να γελάει
το έχω νιώσει, το έχεις νιώσει μην μου κάνεις τον μαλάκα
στην νύχτα του μεθυσμένου δεν ήσουν κομπάρσος πάντα
Αλκοολικές οι νύχτες όπως λέει και ο Παντελής
και άμα μπλέξεις με τα ξίδια θες μία κάβα να φτιαχτείς
Σάββατο βράδυ στην Αθήνα βρώμα, ξερατό κι αλκοόλ
περιμένουν ένα Σάββατο όλοι για να πούνε γκολ

Πάλι τα στενά της πόλης με βρίσκουν πίτα
κατεβάζω μπουκάλια να μην δω την αλήθεια
εκτός ελέγχου άλλη μία νύχτα
πάλι δεν μιλήσαν μου μιλήσανε τα ξίδια.