Χτυπάει το τηλέφωνο,
κοιτάζω αν με πήρες,
ακόμα μία άγνωστη γραμμή.

Μπορεί να μου πλασάρουνε
Θεούς και χίλιες Μοίρες,
ζωές πάνω σε κόκκινο χαλί.

Πολλες φορές σε φίλησα
μα θέλω ακόμα μία,
ο δρόμος για την Τροία
μου έπεσε βαρύς.

Σε φίλους μάντες μίλησα,
μου ζήτησαν θυσία,
να μείνω στην ουσία,
να πλέκω τους ιστούς μου απαθής.

Μονάχη στους αιώνες μου,
ταξίδια με σχεδίες,
γυρίζω, ίσως κάπου να σε βρω.
Σειρήνες τα λιμάνια μου,
μ’ επιλογές Λυδίες,
να ψάχνω για το άλλο μου πλευρό.