Δεν ξέρω
δε θέλω να ξέρω
δεν είμαι εκεί
έχω φύγει

Ποτέ δε με κοιτάς εκεί που σε βλέπω
δεν είχε έξοδο η γραφή πότε φως
πότε σκοτάδι
το μάτι ησυχάζει από το βλέμμα;
Το βλέμμα από πού έρχεται;
Του έριχνε στάχτη στα μάτια
οι ακριβοί καθρέφτες ποτέ δεν κάνουν λάθος
θα ’χεις την τύχη της καταιγίδας
το σχέδιό σου στάζει αμηχανία

Τον έκλεψε από τον εαυτό του
τον κοίταζε από παντού

Χέρι της φωνής της σιωπής της κραυγής της μνήμης
χέρι της ζωής της φυγής της γραφής
χέρια δάχτυλα δίχτυα