Όταν βλέπεις ένα αστέρι
μοναχό στον ουρανό
είμαι εγώ στην ερημιά μου
που για σένανε θρηνώ

Όταν βλέπεις δυο αστέρια
που να πέφτουν να σκορπούν
είναι αυτά τα δάκρυά μου
που στα μάτια μου κυλούν

Τόσα βράδια για θυμήσου
ζήσαμε μαζί
τώρα μέσα στην καρδιά σου
τίποτα δε ζει

Μα εγώ που σε θυμάμαι
και δεν σε ξεχνώ
για τα βράδια μας εκείνα
πάντα θα πονώ

Όταν τ' άστρα τα σκεπάζει
η βαριά η συννεφιά
είναι ο πόνος που αγκαλιάζει
την δική μου την καρδιά

Στις βραδιές της ερημιάς μου
είναι τ' άστρα σκοτεινά
ξαναγύρισε κοντά μου
για να γίνουν φωτεινά