Αυτό το έγραψα για σένα
Μα μην χαίρεσαι πολύ
Έχω γράψει και για άλλους
Που έχουν πλέον ξεχαστεί

Γράφω στιχάκια το ξημέρωμα
Και τα διαγράφω όταν ξυπνάω
Ζω τις νύχτες μου τον έρωτα
Μετά ονόματα ξεχνάω

Είναι γνωστή η συνταγή για να μην κλαίω
Πλέον δεν δένομαι ποτέ ή έτσι λέω

Τι κι αν έγραψα για σένα
Δεν σε είχα ερωτευτεί
Εκμεταλλεύομαι στιγμές και καταστάσεις
Για λίγη έμπνευση

Ερωτεύομαι για λίγο
Ενθουσιάζομαι πολύ
Τα ποτά μου στην υγεία σας
Κι έτσι κυλάει η ζωή

Είναι γνωστή η συνταγή για να μην κλαίω
Πλέον δεν δένομαι ποτέ ή έτσι λέω

Άκου Νικόλ και πιάστο λίγο από Σολ
Όλοι όσοι γράφουμε τα ίδια τραβάμε
Κάποιος περνάει και δίπλα μας σταματάει
Μας λέει μια λέξη που ποτέ δεν ξεχνάμε
Πιάνουμε την κιθάρα κι ένα χαρτί
Ν’αποτυπώσουμε ό,τι μας απορρίπτει
Ό,τι φοβάται στη ζωή να δοθεί
Ό,τι σε ψέματα μονάχα υποκύπτει
Άκου Νικόλ και πιάστο λίγο απο Σολ
Μην μπεις κι εσύ στον παγωμένο κανόνα
Στη συνταγή που είναι πατέντα στη Γη
Και θέλει τ’άστρα πληγωμένα και μόνα
Πες ό,τι νιώθεις τώρα που είναι νωρίς
Θα χάσεις έναν, θα κερδίσεις τα πάντα
Βγες πρώτη έσυ και πιάστο λίγο απο Σι
Και πιο μετά θ’ακολουθήσει κι η μπάντα

Είναι γνωστή η συνταγή για να μην κλαίω
Πλέον δεν δένομαι ποτέ ή έτσι λέω

Μα όλα αυτά είναι ένα ψέμα
Που να πιστέψω προσπαθώ
Μου λείπεις κι έχω πιάσει πάτο
Βοήθα με να σηκωθώ