Αϊντες η θάλασσα ξεχνά
πως λεν την αμμουδιά της
Γι 'αυτό στέλνει τα κύματα
να μάθουν τ' όνομά της

Όμως εγώ ούτε ξεχνώ
μα ούτε και θυμάμαι
Τη σκόνη που'χω στα μαλλιά
τινάζω και κοιμάμαι

Το κρίμα που'χει η καρδιά
δεν το ξεχνά ποτέ της
Εκείνο είναι που νικά
όλες τις αντοχές της

Όμως εγώ ούτε νικώ
μα ούτε και νικιέμαι
Κοιμάμαι και στον ύπνο μου
αν ζω αναρωτιέμαι

Το κρίμα που'χει η καρδιά
δεν το ξεχνά ποτέ της
Εκείνο είναι που νικά
όλες τις αντοχές της

Όμως εγώ ούτε νικώ
μα ούτε και νικιέμαι
Στον ύπνο και στον ξύπνιο μου
αν ζω αναρωτιέμαι

Οι αγάπες δεν διαλέγονται
εκείνες μας διαλέγουν
Τη μια γελούν την άλλη κλαίν'
την τρίτη δραπετεύουν

Όμως εγώ ουτε γελώ
μα ούτε και γελιέμαι
Στον ύπνο και στον ξύπνιο μου
μόνος περιπλανιέμαι