Απόγευμα στη Σαλονίκη
Κι ο ήλιος σαν παιδί στο χέρι να κρατά
Αυτό τού πόθου μας το κάτασπρο χαλίκι
Και για να παίξει, μέσ' στη θάλασσα πετά.

Σούρουπο στο Καραμπουρνάκι
Γλυκαίνει ο κόσμος σαν γλυκό τού κουταλιού
Τώρα που κάθε του γλυκόπικρο μεράκι
Αποσπερίτης γίνεται του δειλινού.

Μεσάνυχτα πάνω στα κάστρα
Μια πόλη αιχμάλωτη στο βλέμμα των ματιών
Πάλι θα κάνουνε το θαύμα τους τα άστρα
Και θα φωτίσουν το σκοτάδι των ψυχών.

Χάραμα κάτω στο Βαρδάρη
Καφέ στο πόδι και κουλούρι στον σταθμό
Θεσσαλονίκη τής ψυχής μου αγκωνάρι
Κοντά σου σμίγει η χαρά με τον καημό.