Παρασκευή το μεσημέρι
Σχόλασες από τη δουλειά
Με τις βαλίτσες σου στο χέρι
Είπες στην πόλη «γειά χαρά».

Είπα «δυο μέρες» δεν πειράζει
Μα το ρολόι τής καρδιάς
Μετράει αλλιώς κι ο χρόνος μοιάζει
Με τη σφραγίδα της φωτιάς.

Το ξέρω είσαι αλκυονίδα
Κι είναι δικό σου όλο το φως
Μα ρίξε μια μικρή ηλιαχτίδα
Που είμαι στη νύχτα ναυαγός.

Βγήκα μια βόλτα έξω στην πόλη
Πήγα στο στέκι το γνωστό
Μα ένιωθα ότι ξέραν όλοι
Το πιο κρυφό μου μυστικό.

Πήρα χαρτί κι' ένα μολύβι
Μα οι λέξεις παίζουνε «κρυφτό»
Κάτι όμορφο η ζωή μου κρύβει
Που δεν τολμώ να φανταστώ.

Το ξέρω είσαι αλκυονίδα
Κι είναι δικό σου όλο το φως
Μα ρίξε μια μικρή ηλιαχτίδα
Που είμαι στη νύχτα ναυαγός.

Δεν άντεξα άλλο αυτή την τρέλα
Σε ξύπνησα την Κυριακή
Δείλιασα να σου πω το «έλα»
Μη μένεις άλλο πιά εκεί.