Η Σόνια έχει μια ουλή στο μέτωπο.
Εμείς μέσα σε γιώτα χι
Ή σε κάπα ψι
Ή σε λάμδα ωμέγα:
Ένας αυτοκινητόδρομος
στη μέση του ας πούμε πουθενά.

Ξαφνικά μια αυτοσχέδια πινακίδα μπρος μας:
«Φράουλες», την προσπερνάμε.
Πιο κάτω πάλι: «Φράουλες».
Ώσπου ξανά πιο κάτω: «Φράουλες».
Μα πουθενά ένας πωλητής πουθενά πελάτες
πουθενά και φράουλες

Φαίνεται φράουλες είναι αυτό
που όταν τρέχεις προσπερνάς.
Μια άδεια λέξη ιδανική, για να τη λες
και ν’ αποφεύγεις τις ουλές της μνήμης.
Τότε η Σόνια είπε: κουράστηκα να οδηγώ
Δε σταματάμε για λίγο εδώ πιο κάτω

Όταν ανεβήκαμε ξανά
Για ώρα οδηγούσε σαν μονόχειρας
Έλεγε «φράουλες», με τ’ άλλο
Χέρι έγδερνε
Την ουλή στο μέτωπό της.