Σαν καταιγίδα, σαν κεραυνός
σαν φθινοπώρου μπόρα
μες τη ζωή μου ήρθες εσύ
και ξαναφεύγεις τώρα

Πάλι μ' άφησες μονάχο
σαν τον έρημο το βράχο
να πονάω και να σβήνω
μοναχός τι θ' απογίνω

Βαριές σταγόνες κυλούν αργά
απ' τα δικά μου μάτια
σαν περπατάω μονάχος πιά
σε μαύρα μονοπάτια

Πάλι μ' άφησες μονάχο
σαν τον έρημο το βράχο
να πονάω και να σβήνω
μοναχός τι θ' απογίνω

Μες το χαλάζι, μες τη βροχή
μες τα βαθιά σκοτάδια
μια μαύρη νύχτα και θλιβερή
σβήσε ψυχή μου άδεια

Πάλι μ' άφησες μονάχο
σαν τον έρημο το βράχο
να πονάω και να σβήνω
μοναχός τι θ' απογίνω