Ανοίγει η πόρτα τα χαράματα Σαββάτου
Ακούς Τσιτσάνη και την Μπέλου να βρυχά
Θαμώνες πνίγουν μοναξιές, πόνους θανάτου
Μα η μποτίλια δε μεθά ντέρτια ρηχά

Χάραμα κέντρο ταπεινά χορεύει ο Γιάννης
Βαρύ ζεϊμπέκικο από ρίζα και βοριά
Σε πιάνει κόμπος, δε σ´ αφήνει να ανασάνεις
Κάθε ένα βλέμμα του ξενύχτι μαχαιριά

Μου κάνει νεύμα ο Βασίλης να στροφάρω
Μπας και τα βήματα κλοτσούν στα όγδοα εννιά
Γιώργο μου ρίξε μια στροφή για να γουστάρω
Απ’ τη Περσία το βαπόρι στη πενιά

Θυμάμαι ήμουνα σχεδόν εικοσπεντάρης
Σα πρωτομπήκα με σε τούτο το ναό
Που ο Βλάχος φώναξε να σηκωθεί ο Ξηντάρης
Να μας χορέψει καμηλιέρικο σκοπό