Σ’ όποιον δρόμο κι αν ρωτήσεις,
Όποια πόρτα κι αν χτυπήσεις,
Έναν Παπαδόπουλο θα βρεις.

Μπλέξανε τα ονόματά μας,
Τ’ άστρα κι η ταυτότητά μας,
Θες δε θες βρεθήκαμε εμείς.

Α…
Μα ότι και να φέρει η τύχη,
Η ζωή θ’ ανοίγει μια γιορτή.

Είμαι μέσα,
Στα τραγούδια που αγαπάς,
Στα τραγούδια που αγαπάς,
Που με φέρνουν όπου πας.

Είμαι μέσα,
Στις συμπτώσεις μιας βραδιάς,
Στα παιχνίδια της καρδιάς,
Στα τραγούδια που αγαπάς,
Και σ’ εμένα…
Και σ’ εμένα, να γυρνάς.

Για την άκρη αυτού του κόσμου,
Φύγε άμα πρέπει, φως μου,
Μα δεν έχει τέλος η ζωή.

Όποιος τόπος κι αν σε πάρει,
Σ’ έχω δέσει απ’ το φεγγάρι,
Πάνω μου με κόκκινη κλωστή.

Είμαι μέσα,
Στα τραγούδια που αγαπάς,
Στα τραγούδια που αγαπάς,
Που με φέρνουν όπου πας.

Είμαι μέσα,
Στις συμπτώσεις μιας βραδιάς,
Στα παιχνίδια της καρδιάς,
Στα τραγούδια που αγαπάς,
Και σ’ εμένα, να γυρνάς.

Είμαι μέσα,
Στα τραγούδια που αγαπάς,
Στα τραγούδια που αγαπάς,
Που με φέρνουν όπου πας.

Είμαι μέσα,
Στις συμπτώσεις μιας βραδιάς,
Στα παιχνίδια της καρδιάς,
Στα τραγούδια που αγαπάς,
Και σ’ εμένα, να γυρνάς.