Στη μικρή μας πολιτεία
ζούμε και πεθαίνουμ' όλοι
δίχως δικαιολογία
της ζωής μας οι δυο πόλοι

Το πλατύ μας κοιμητήρι
κι η στενή μας η πλατεία
στη μικρή μας πολιτεία

Γάμος, τοκετός, κηδεία
ειν' τα μόνα γεγονότα
που μες τη μονοτονία
δίνουν μια καινούργια νότα

Μα κι αυτό κρατάει λίγο
και ξανά πάλι ανία
στη μικρή μας πολιτεία

Στα φτωχά τα καφενεία
παίζουν τάβλι και πικέτο
η σιγή με την ανία
με βαρύ γλυκό ή σκέτο

Και στο κινηματογράφο
όλο κόβετ' η ταινία
στη μικρή μας πολιτεία

Και η άνοιξη σαν φτάσει
όλο φως κι ανθοπλημμύρα
ζευγαρώνετ' όλη η πλάση
μα της κοπελιάς η μοίρα
της κρατά κλειστή τη θύρα
απ' του γάμου το γιορτάσι