Σου έδωσα χαρές
και συ μονάχα κλάματα
και χίλιες δυο φορές
ξενύχτια ως τα χαράματα

Τη τόση μου στοργή
πλήρωσες μ' απιστία
όσο γυρίζει η γη
θα ζει η αχαριστία

Φεύγα, αφού λοιπόν δε μ' αγαπάς
φεύγα, να δω τι θέλεις, που θα πας
που θε να βρεις αλλού λατρεία τόση
ποιος τη ψυχή του σαν κι έμενα θα σου δώσει
τι ωφελεί αν λίγο ακόμα μείνουμε μαζί
ψέμα κι αγάπη ποτέ δε ζουν μαζί

Τους όρκους τα φιλιά
τα ξέχασες μικρούλα μου
γκρέμισες τη φωλιά
που χτίσαμε αγαπούλα μου

Δε σε κρατώ τρελή
και ούτε σε μαλώνω
μα πρόσεξε πολύ
μη μετανιώσεις μόνο