Γύρω βαρύς απλώνεται χειμώνας
κάθε ώρα που περνά φαίνεται αιώνας
μα μου θερμαίνει η ελπίδα την καρδιά
σαν ήλιος μέσα στην παγωνιά

Ταξιδιάρικα πουλιά, απ' άλλα που 'ρθαν μέρη
μου 'παν πως η άνοιξη σε λίγο θα φανεί
και για μένα θα φυσήξει του έρωτα τ' αγέρι
για να μου αλλάξει τη ζωή

Και τ' άλλο πρωί σαν θαύμα, φίλημα αγάπης
που 'φερε απ' τη θάλασσα του μπάτη η πνοή
κι ήρθε ευθύς η άνοιξη με τη μοσχοβολιά της
και μαζί με τη χαρά ήρθες και συ