Εδώ
κι απόψε φτάσαμε ως εδώ
από ανώγια και κατώγια
φωνές μες τη κοιλιά του πυθαριού
φωνές ακούω δίχως λόγια

Ριγώ
αυτό δεν είναι ουρλιαχτό
είναι η Ανάσα από αγρίμι
και να που κλώθει η νύχτα τα προικιά
κι εγώ τα υφαίνω σε κιλίμι

Αφού οι κολόνες δε μιλάνε
και οι Καρυάτιδες σιωπούν
οι αγιαστούρες δε βροντάνε
θα πρέπει κάποιοι να τα πουν

Λευκή και μπλε κορδέλα στο λαιμό
νεράιδες μου φορούν γιορντάνι
ξυπνώ μα η μοναξιά που ακουμπώ
σα θηρευτής βαστά δρεπάνι

Πυκνός τη Σμύρνη σκέπασε καπνός
εδώ κανένας δε θυμάται
Σιωπή
ακούω μέσα στη σιωπή
το Αιγαίο μόνο που βρυχάται