Όνειρα ξεχασμένα, οράματα,
έρωτες που δε φτάσαν στα θαύματα.
Κύματα που πνιγήκαν στο αύριο,
θησαυροί που ‘χουν γίνει ναυάγιο.
Κύματα που πνιγήκαν στο αύριο,
θησαυροί που ‘χουν γίνει.

Ηφαίστειο, μέσα απ’ τα μάτια μου,
ξεχύνεται κι όλα τα καίει,
ηφαίστειο, για όσα χάσαμε,
κι όσα αφήσαμε.

Ηφαίστειο, μέσα στο δέρμα μου,
κι η λάβα του αίμα που ρέει,
ηφαίστειο, για όσα δε ζήσαμε,
και όσα ζήσαμε.

Προσευχές που δε βρήκαν παράδεισο,
ουρανοί που ξεπέσαν στην άβυσσο.
Σώματα που κρυφτήκαν μεσ’ τις σκιές,
αγκαλιές που ‘χουν γίνει αστροφεγγές.
Σώματα που κρυφτήκαν μεσ’ τις σκιές,
αγκαλιές που ‘χουν γίνει.

Ηφαίστειο, μέσα απ’ τα μάτια μου,
ξεχύνεται κι όλα τα καίει,
ηφαίστειο, για όσα χάσαμε,
κι όσα αφήσαμε.

Ηφαίστειο, μέσα στο δέρμα μου,
κι η λάβα του αίμα που ρέει,
ηφαίστειο, για όσα δε ζήσαμε,
και όσα ζήσαμε.