Η πέρδικα σου έστρωσε
αητέ μου τα φτερά της
στην κούνια σου να κοιμηθείς
στα χρυσοπούπουλά της.

Να ’ναι ελαφρύς ο ύπνος σου
κουκούλικο μετάξι
κι ο άγγελός σου στη ζωή
μαζί σου να πετάξει.

Ράρι, ράρι, ράρι, ρο
τα παιδί μου το μικρό
σαν πουλάκι που κοιμάται
και εμένα δεν θυμάται…

Ράρι, ράρι, ράρι, ρο
θα του δέσω φυλαχτό.
Το πουλάκι μου στο λίκνο
φτερουγίζει μες τον ύπνο.

Τα ρούχα σου τα έπλυνα
με φως και ροδονέρι
στον κόσμο να μοσχοβολάς
χειμώνα καλοκαίρι.

Με φρέσκο δενδρολίβανο
βασιλικό λιβάνι,
κρυφά σου σε λιβάνισα
το μάτι μη σε πιάνει.