Νύχτωσε, βράδιασε, ο δρόμος άδειασε,
τα φώτα σβήσανε, πέφτει σκοτάδι.
Κι εγώ η αγάπη σου ριγώ στο πλάι σου
γιατί το χάδι σου φωτιές μ’ ανάβει.

Μονάχοι μείναμε,
φίλα με, φίλα με κι αγκάλιασε με.
Πάρε τα χείλη μου
Μάρτη κι Απρίλη μου κι αγάπησε με.

Πολλά έχω βάσανα μα τώρα ανάσανα
γέρνω στον ώμο σου και δε με νοιάζει.
Ζω έναν έρωτα και θέλω μόνο αυτό
να ‘ναι αξημέρωτο τούτο το βράδυ.

Μονάχοι μείναμε,
φίλα με, φίλα με κι αγκάλιασε με.
Πάρε τα χείλη μου
Μάρτη κι Απρίλη μου κι αγάπησε με.